Otobüsün camına çarpan küçük yağmur damlalarının sesinde atıyor şimdi de kalbim. Değişik zamanlarda, değişik yerlerde, değişik insanlarda heyecanlanıyorum.. Tek sahibimdin diye el sallıyorum her seferinde arkalarından ve her defasında bir gidişi izliyorum değişik sıfatlardan.
Kısa yolculuklar yaşıyorum bulutların ipek dokunuşlarında. Ardından yağmur oluyorum akıyorum üstünüze. Yere düşüyorum ve inciniyor her hücrem. Sonsuz kere biliyorum ve sonsuz kere yeniliyorum bu oyunda. Sağa sola dağıtılan tebessümlerde ruhumu yitiriyorum ve doyum noktasına ulaşana kadar o ruh, aç bırakıcak birini buluyor kendine..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yaz bağalım