Nasır tutmuş ellerinizin kokusuyla birleşen pisliğinizden iğreniyor bedenim
Ve
Çalışmaz durumda olan beyniniz yüzünden daralıyor nefesim.
Küçük bi kız çocuğunun uğradığı tecavüz kadar iğrenç olup onu kandırdığınız şeker kadar adi oluyorsunuz günün kokuşmuş saatlerinde.
Değer vermeyi bilmez gördüğü değerin kıymetini bilemez kadar aciz oluyorsunuz gözlermi kamaştıran yalanlar içinde.
Küfür etmeyi marifet, umursamaz takılmayı mutluluk sebebi sayıyorsunuz ve her ne kadar umursamasanız da kimseyi içiniz acıyor toprak kokusunu duyunca.
Ama ben kızamıyorum size, sadece diliyorum doğru ve düzgün olabilmenizi ve acıyorum titrek suratlarınıza bakınca.
Seviyorum insanları , umrumda olmadan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yaz bağalım