dd

Sevgili
Ben kalbimi o ilk elimi tuttuğun; sağ ayağı kırık, eski ve yaşlanmış bankta bıraktım biliyor musun ?
Güzel parfümünün dumanla karışmış o nadide ayrıntısında kokladım ilk seni..
Sol göğsümün yerinden çıkmasını ilk öpücüğünde tutamadım.
Uğruna yazdığım satırlara gözüm takıldığında farkına vardım dünyamın kuruluğunun.
İlk sevgi sözcüğünde kaybettim yüreğimin soluklarını
Ve
Giderken baktım arkandan kilometrelerce..
Gelen arattı hep seni ve gidenler aklıma soktu yitmeyen değerini.

Hep oldun sen sevgili
Senin olduğun her saniye özletti bana seni
Ben kadar mümkündüm sana ama sen bana hiç ben kadar mümkün olmadın.
Belki de bu yüzden kalbimin her bir tıkında gölgen gözümdeydi hep,
Geçen yıllara rağmen kelimelerimi sarfedebildim sana.

Ah sevgili,
Biliyorum yanlış kişisin
Ama o dökük banka değişemiyorum ben en kral daireyi.
Seni bir solukta içime çekmişken,
Yıllardır alamıyorum o nefesimi geri biliyor musun sevgili ?

Güzel şiirlerim, zengin kafiyelerimsin artık;
Bilmediğim sayfaların küçük köşelerinde, okuyamadığın.

Sana teşekkür ederim sevgii,
Gözümün içine baktığında durdurduğun zamanın hatrı için.
Sana söz daha çok gülücez hayata,
Başka rollerde olsak bile bu küçük hikayede..


DD*