Aynı şarkıda aynı deniz kokusu gelir hep burnuma.. İsteyerek dejavu olurum herkesin aksine. Kırağılar bile donduramaz içimi. Ağzımda aynı tat, yanımda aynı ten gibi geçer zaman.
Dalgalar içine çeker beni ve alır götürür kendi dünyalarına. Orda bile kendimi yaşarım. Küçük kara balıkları sana, deniz kokusunu tenine, dalgaların huzur verdiği sesi ıssız çığlıklara benzetirim ve bitince dalga maceram sudan çıkmış balık gibi nefes almaya çalışırım çaresizce.
Suni bir tenefüs işler bedenime, kendi halimde uyurum sıcak kumlardaki kalabalığın içinde..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yaz bağalım