Salı, Ağustos 17

umudum

Seni ağlayamıyorum ben.
Sen, sen olduğunu bilmeden yanımdasın.

Günün birinde çok mutlu olacağımıza olan inancımı kendime saklıyorum. Sürekli uykularımı bölen huzurum bu sefer. Sana cesaretlenemiyorum. Aslında ilk defa bekleme erdemine kavuşabiliyorum. Tarkan'ın eski şarkıları da güzelmiş, onları dinliyorum bu aralar. Şizofren aşka mektuptan esinlendim bu aralar galiba. Olumlu düşünüyorum, yaşamadığım şeylerden emin oluyorum. İçimi döktüğüm insanlar "sss" diye gülüyor bıyık altından. Bu bile acı vermiyor bana. Gene içime atıyorum her şeyi ama içimde patlamayacak bu sefer biliyorum. Bir süre sonra bak ben böyleydim aslında diye anlatacağım sana.

Birden içimden gelen küçük şiirleri yazıp siliyorum senin için. Şuana kadar yaptıklarıma çizik atıp, ilk defa sadece doğru diye yapıyorum bir şeyleri. Aklıma gelen onca düşünceyi sadece olumsuzluk ihtimali barındırıyor diye atıyorum aklımdan bir daha gelmeyecek şekilde.

Günlüğüm ilan ediyorum arada burayı ama yazıp yazıp son veriyorum yazılarıma yayınlamadan.
Eminim çok güzel olacak her şey ve bu çok hoşuma gidiyor.  Kocaman güleceğiz hayata, biliyorum :) Umudumsun :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yaz bağalım