Cuma, Ağustos 27

çotanak

Dostluk üzerine bir yazı yazmaktan utanıyorum dostlarımı düşünükçe. Geçen günler,haftalar,aylar,yıllar öyle güzel ki hayat uzuyor insanın dostlarıyla. Yazmak yerine hepsini tutup bu blog sayfasına getirmek istiyorum. Dünyamı değiştiren bu insanlara sebepsiz yere kanımı, canımı vermek istiyorum. Gözlerim bile kahkaha atıyor sayelerinde. Birer birer eksilen insanlığı onların kalbinde bulduğum için gurur duyuyorum kendimle. İyi insanlar tanıdığım, onların kalbinde yer edebildiğim için üşümüyorum hiç. Onlara olan sevgimin büyüklüğünü bilmedikleri için üzülüyorum fakat hepsini bilmediklerini için şanslı sayıyorum kendimi.

Dostluk;
Telefonu eline aldığında saat kaç olursa olsun birini arayabilmektir
Senin için birilerinin uğraşmasını seyrederken hayran olmaktır onlara
Kaldırımda oturup saatlerce gülüp, ağlayabilmektir
Cebindeki 5 kuruşu bilr birlikte saçma sapan şeylere harcayabilmektir acaba demeden
Son sigarayı 5 kişi içebilmektir
Yanında yırtık pırtık kıyafetle gezsen de senden utanmamaktır
Annesine anne, babasına baba demektir
Aynı yatakta 4 kişi yatmaktır cinsiyet farkını dert etmeden
Aylarca görüşmesen de bir araya geldiğinde aylar önceki muhabbetinden devam edebilmektir
Kardeşinden ayırt etmemektir karşındakini
Sarhoş olup sahilde sabahlamaktır
Üşüdüğünde 1 ceketi 2 kişi giymeye çalışmaktır
Aç gezip gene de şikayet etmemektir
Birbirinin evini taşırken nakliyat şirketine para vermemektir
Ölümünü bile beraber düşünmektir, düğününü, çocuklarını beraber hayal etmektir
Bir erkeğin elini tuttuğunda seks objesi olarak görünmemektir
Kötü günlerinde birinin omzunda saatlerce ağlayabilmek sonra da onun teselli dolu sesinde uyumaktır
Bitmeyendir
Kavgasız ve dürüsttür
Birbirinden çok farklı olan insanların süre içerisinde birbiri olmasıdır
Sözleşmese bile her gün görüşendir
Özlemektir fakat hep yanında hissetmektir
Uzaktan da olsa kendini güvende hissetmektir
...

Dostluk anlatılamaz ve sahip olmayanların özendiği bir şeydir.

Evet ben tüm bu anlattıklarımı yaşadım ve hayatımın en büyük şansı bu. O kadar kişi geride bıraktıktan sonra dönüp baktığımda kalanlar 1 elin parmakları kadar anca. Ve evet dünyanın en şanslı insanıyım ben kalbimi doldurdukları için.

Dostluk birbirini tanımak, karşıdaki cümleyi yarım bıraksa bile onu tamamlamaktır.

Ve evet dünyanın en şanslı insanıyım ben kalbimi doldurdukları için.
Dünya bir yana siz bir yana, bu seneler geri gelmeyecek belki ama daha güzelleri bizi bekliyor.
Yüzümün çizgilerinden hiç eksik olmayacaksınız (:

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yaz bağalım