.

Tek olma isteğimin beni yiyip bitirdiği anlarda başıma gelen aklım kendini kullanıp vazgeçiremiyor beni bu bencillikten. Hayatımda duyduğum en doğru kurulmuş kelimelerden biri "ben"cil'lik. Sadece bana denmesini istediğim sevgi sözcüklerini, sadece bana gösterilsin istediğim sevgiyi düşününce aciz diye adlandırıyorum kendimi. Utanıyorum bir de ne gariptir ki.. İnsanlara ne söyleyebiliyorum, ne belli edebiliyorum. Bu kadar kendimcilken bir o kadar da sadece kendimi üzüyorum. Çocukluk yazılarımdan birini daha klavye yardımıyla hayata geçirirken bile ne yapıyorsun sen be adam diyorum. Konudan konuya atlama yeteneğimi bile sergileyemiyorum bu sefer ve susuyorum.